Radovan Bećirović Trebješki ostavio je neizbrisiv trag u epskoj poeziji kako za života, tako i nakon smrti. Održano je tradicionalno sećanje na ovog epskog barda u selu Petnjica kod Šavnika, gde je prisustvovalo mnogo uglednih ličnosti, pesnika, književnika, sveštenika, ratnih veterana i poštovaoca.

Bećirović je u svojoj antologiji „Život bez života“ oslikao sve ono što je doživeo tokom osamdeset godina svog života. U besedi episkop Metodije istakao je da se kroz Trebješkog progovaraju raznoliki ljudi i događaji kroz jezik gusala, biblijski jezik, narodni jezik. On je istakao značaj gusala kao ljubavne pesme narodne duše koja se čuje jedino kroz njih. Gustira se od patriotskog značaja ove umetnosti.

Na ovom događaju dodeljena je književna nagrada „Radovan Bećirović“ posthumno srpskom pesniku Momiru Vojvodiću, episkopu Metodiju, Udruženju ratnih veterana Prištinskog korpusa „Košare“, Udruženju 549. motorizovane brigade „Car Dušan Silni“ iz Beograda, komandantu isturenog komandnog mesta na Paštriku generalu Saši Petkoviću, ambasadoru Srbije Nebojši Rodiću.

General Petković je istakao da ovo priznanje doživljava kao priznanje celoj brigadi koja se suprotstavila NATO agresiji tokom 1999. godine. Dr Mihailo Šćepanović se prisetio anegdote iz života Radovana Bećirovića koja pokazuje njegov duh i mudrost. On je istakao da je Bećirović bio hodajuća enciklopedija i da je doprineo da mnoga događanja postanu zapamćena u narodnoj istoriji.

Na ovom susretu se govorilo o Bećirovićevom doprinosu narodnoj epskoj poeziji i njegovoj veličini kao pesnika i čoveka. Ovo tradicionalno sećanje na Radovana Bećirovića Trebješkog pokazuje koliko je njegovo delo važno za srpsku književnost i kulturnu baštinu. Svi prisutni izrazili su poštovanje prema ovom velikom umetniku i njegovom nasleđu koje će živeti kroz vekove.