Nova istraživanja koja su nedavno objavljena ukazuju na to da se teorija o kontinentalnom driftu možda mora revidirati. Prema ovim tvrdnjama, razdvajanje evropskog i sjevernoameričkog kontinenta još uvijek traje i nije potpuno, što sugeriše da se tektonske ploče i dalje razmiču.
Koncept kontinentalnog drifta, koji je prvi put predložen početkom 20. vijeka, bio je revolucija u našem razumijevanju geoloških procesa na Zemlji. Prema ovoj teoriji, Zemljina litosfera sastoji se od nekoliko ploča koje se kreću po astenosferi, omotaču ispod litosfere.
Ploče se razdvajaju duž srednjeokeanskih grebena, a sudaraju i podvlače jedna pod drugu duž zona subdukcije. Ove zone su obično označene okeanskim rovovima, kao što je Marijanski trog koji je jedan od najdubljih dijelova Zemljine površine prekriven okeanima.
Međutim, ovaj koncept predstavlja samo dio kompleksne dinamike naše planete. Iako je omotač suštinski u čvrstom stanju, on je parcijalno stopljen u izuzetno malom procentu, posebno u gornjem dijelu, što mu omogućava da se kreće poput leda ili asfalta koji se pri nagibu polako deformiše.
Novo istraživanje koje je sproveo tim sa Univerziteta Derbi, predvođen dr Džordanom Fetijanom, sugerira da evropski i sjevernoamerički kontinent još uvijek nisu potpuno razdvojeni. Prema njihovim tvrdnjama, tektonske ploče se i dalje razmiču i proces razdvajanja, poznat kao riftovanje, i dalje traje.
Ove tvrdnje mogu zahtijevati reviziju tradicionalnog shvatanja evolucije kontinenata i geoloških procesa koji su doveli do njihovog trenutnog položaja. Iako je većina naučne zajednice prihvatila teoriju kontinentalnog drifta šezdesetih godina prošlog vijeka, nova istraživanja kao ova mogu izazvati raspravu i daljnje istraživanje u ovom polju.
Ovo je još jedan primjer kako se nauka neprestano razvija i mijenja kao rezultat novih otkrića i tehnoloških dostignuća. Iako mnogi naučnici drže načelo da je nauka neprestano ustanovljivo i promjenjivo, mogućnost revidiranja ili dopune postojećih teorija uvijek govori o otvorenosti naučne zajednice za nova saznanja i istraživanja.
U zaključku, ovo novo istraživanje otvara nova pitanja i mogućnosti u vezi sa kontinentalnim driftom i geološkim procesima na Zemlji. Naučnici će morati dalje istražiti ove tvrdnje i provjeriti da li zaista postoji dokaziv materijal koji podržava ovu novu teoriju koja dovodi u pitanje tradicionalno shvatanje evolucije kontinenata. Samo kroz daljnje istraživanje i debatu moći ćemo doći do novih saznanja i razumijevanja o kompleksnosti naše planete i njenih geoloških procesa.
