Naučnici su identifikovali dve ključne faze u kojima se pre oko šest miliona godina odvijao proces poznat kao Mesinska kriza saliniteta. Tokom ovog procesa, nivo vode Sredozemnog mora bio je oko jedan kilometar niži nego u Atlantskom okeanu. Ovaj događaj je pokrenut pomeranjem evropske i afričke kontinentalne ploče, zatvarajući današnji Gibraltarski moreuz i odsecajući Mediteran od Atlantskog okeana.

Morska voda nije stizala u sredozemni basen, što je dovelo do pada nivoa vode za 70 odsto, pretvarajući Mediteran u dva slana jezera odvojena kopnenim mostom koji se proteže od vrha Italije do severne Afrike. Skoro milion kubnih kilometara soli akumulirano je za manje od 700.000 godina, a naučnici su identifikovali dve faze u kojima se dogodio ovaj proces.

Analizirajući sastav izotopa hlora u soli sa morskog dna, naučnici su procenili brzinu taloženja soli i prelaska u čvrsti oblik iz rastvora. Tokom prve faze, koja je trajala oko 35.000 godina, taloženje soli dogodilo se samo u istočnom Mediteranu. Nakon te faze, došlo je do potpune izolacije Sredozemnog mora, što je dovelo do bržeg isparavanja vode. Naučnici procenjuju da je ceo proces isparavanja trajao manje od 10.000 godina, a nivo mora opao je između 1,7 i 2,1 kilometara na istoku i za oko 0,85 kilometara u zapadnom Mediteranu.

Sliv istočnog Mediterana izgubio je do 83 odsto zapremine vode, a veliki delovi njegovih ivica su isušeni. Mesinska kriza saliniteta je okončana velikom erozijom koja je omogućila protok vode iz Atlantika. Procenjuje se da je nivo vode Sredozemnog mora rastao više od 10 metara dnevno na vrhuncu ovog događaja, poznatog kao megapoplava Zanklin.