Jedan od najpoznatijih glumaca sa ovih prostora, Žarko Laušević, preminuo je tačno pre godinu dana u Beogradu, u 63. godini. Iako teško bolestan, glumio je gotovo do poslednjeg dana. Poslednji film koji je snimio bio je „Ruski konzul“ po motivima knjige Vuka Draškovića, a više od mesec i po dana glumci su imali probe u njegovom stanu. Laušević je ispoštovao dogovor da se još jednom, poslednji put, pokloni publici. Među poslednjim filmovima koje je snimio bio je i „Heroji Halijarda“, Radoša Bajića. Iako u ozbiljno teškom zdravstvenom stanju, smogao je snage da se pokloni publici. Vest o njegovoj smrti prostrujala je regionom brzinom svetlosti, a za mnoge nije umro samo glumac, već i jedno vreme u kojem je živeo i stvarao.

Život Žarka Lauševića obeležile su dve stvari: njegova briljantna gluma i tragedija u kojoj su poginule dve osobe. Pre tragedije, bio je jedan od najboljih, najpopularnijih i najpoželjnijih glumaca, ali je taj događaj promenio mnoge živote. Nakon tragedije, Laušević je odležao kaznu za dvostruko ubistvo, a zatim proveo godine u izgnanstvu u SAD-u zbog straha od krvne osvete. Po povratku iz Amerike, polako se vraćao glumi i svojoj karijeri, ali kao neki drugi glumac, emotivniji za razliku od onog „beogradskog frajera“ sa Cetinja.

Laušević je ostavio dubok trag u svetu glume, a njegova uloga u seriji „Sivi dom“ bila je jedna od najupečatljivijih, iako njegov lik tokom svih 12 epizoda gotovo da i ne progovara. Sa glumicom Merimom Isaković, sa kojom je igrao u predstavi „Staklena menažerija“, bio je toliko blizak da su mnogi mislili da su ljubavnici, iako to nikad nisu bili. Ova veza bila je kao susretanje dve duše, mnogo delikatnije i dragocenije od ljubavi.

Tragična noć između 30. i 31. jula 1993. godine promenila je život Žarka Lauševića. Imao je 33 godine, suprugu, dvoje dece, brojne uloge i priznanja, ali i pištolj koji je na kraju upotrebio kako bi se odbranio. Od tog trenutka, njegov život se zauvek promenio, ali je ostavio neizbrisiv trag u svetu glume.