ERS-2 satelit je bio deo Evropskog satelitskog sistema za posmatranje Zemlje (ERS) i služio je za pružanje podataka o klimatskim promenama, primenama u poljoprivredi, geološkim promenama, procesima u okeanima i atmosferi, kao i slične namene. Satelit je bio dizajniran da traje pet godina, ali je radio gotovo tri decenije, što je više od šest puta duže od predviđenog veka trajanja.
ERS-2 nije bio prvi satelit iz serije – njegov prethodnik, ERS-1, lansiran je 1991. godine, dok se ERS-2 lansirao 1995. godine. Oba satelita su bili deo ESA-ove Earth Observation Satellite serije, koja je postavila temelje za praćenje i istraživanje Zemlje kroz satelitsko posmatranje.
Vođa tima za zemaljsko posmatranje Evropske svemirske agencije, Mirko Albani, izjavio je da su rizici povezani sa padom satelita „vrlo niski“, jer nije radioaktivan niti toksičan, ali je postojala i dalja mogućnost da fragmenti udare naseljena područja.
Prema izveštaju Evropske svemirske agencije, satelit ERS-2 je sleteo u Tihom okeanu između Aljaske i Havaja, na udaljenosti od oko 60 kilometara od najbliže obale. Ovo je u skladu sa protokolima za kontrolisanu deorbitaciju i siguran pad satelita.
Prema najavama, predviđeno vrijeme ulaska satelita u atmosferu Zemlje bilo je zakazano za srijedu, 15:49 GMT, međutim, satelit je ostao u orbiti još jedan sat prije nego što je došlo do njegovog pada.
ERS-2 satelit je prethodno bio korišćen za razne svrhe, uključujući nadgledanje polarnih ledenih pokrivača, promene u količini morske soli u okeanima, kretanje tla i ledene pokrivače, kao i atmosferske promene. Njegovi podaci su bili od ključnog značaja za istraživanje klimatskih promena i njihov uticaj na planetu Zemlju.
Ovo nije prvi put da je satelit završio svoju misiju i sleteo izvan kontrole, ali je važno da se istakne da su rizici od takvog događaja veoma niski, a da su naučnici i inženjeri odgovorni za praćenje i kontrolu kritičnih faza deorbitacije i pada satelita.
Evropska svemirska agencija i druge svemirske agencije širom sveta redovno prate satelite koji su završili svoj radni vek i vrše kontrolisanu deorbitaciju kako bi se osiguralo da sateliti sigurno padnu na određena područja koja su bezbedna za ljude i životnu sredinu.
Iako je ERS-2 satelit sada završio svoj radni vek, njegova dedikacija posmatranju i istraživanju Zemlje će ostaviti trajni uticaj na razumevanje naše planete i njenih promena. Sateliti poput ERS-2 su od vitalnog značaja za praćenje klime, ekosistema, geoloških promena i drugih procesa na Zemlji, pružajući neprocenjive podatke koji su od ključnog značaja za očuvanje naše planete.
