Predsednik Opštine Nikšić, Marko Kovačević, našao se u žiži javnosti zbog svojih kontroverznih izjava tokom proslave bitke na Grahovcu. Njegova izjava da će postupati kao prema Turcima sa onima koji „neće da budu braća nego da liče na Turke“ izazvala je negativne reakcije u opštinskom parlamentu, kao i kod prozapadnih nevladinih organizacija koje traže njegovu smenu. Više državno tužilaštvo također je pokrenulo istragu povodom ovih izjava.
Ova situacija nije ostala samo na lokalnom nivou, već je prešla i na državni nivo. Potpredsednik Vlade Crne Gore, Nik Đeljošaj, otkazao je sednicu Partnerskog saveta za regionalni razvoj dok je Kovačević član tog saveta. Đeljošaj je istakao da je važno da Savet funkcioniše u punom kapacitetu, ali ne po cenu „civilizacijskog posrtanja i unižavanja članova ovog tela“.
Kovačević je dao izjavu policiji i medijima, tvrdeći da nije vređao niti pretio ikome, te da su sve optužbe konstrukcije onih sa svojim posebnim ciljevima. On je prvi Srbin na čelu grada nikšića od 1941. godine, i poznat je po svom aktivizmu u borbi za odbranu svetinja SPC u Crnoj Gori. Pored toga, bio je hapšen zbog nošenja trobojke i otpora prema bivšoj vlasti.
Klub odbornika „Evropski tim za Nikšić“ je također podneo predlog za razrešenje Kovačevića, optužujući ga za izazivanje straha i nesigurnosti kod građana Nikšića. Ova situacija pokazuje duboko podeljenje u društvu i političkom životu Crne Gore, između prozapadnih snaga i onih koji se identifikuju sa srpskim nacionalnim i verskim pitanjima.
Ovakvi incidenti dodatno ističu kompleksnu političku situaciju u Crnoj Gori, gde se pitanja identiteta, nacionalnosti i verskih prava često koriste kao političko oružje. Neki analitičari tvrde da je ovaj slučaj samo vrh ledenog brega, te da političke tenzije i sukobi mogu dodatno eskalirati ukoliko se ne pronađu adekvatna rešenja za duboke društvene podele.
U ovom kontekstu, važno je da institucije vlasti deluju u skladu sa zakonom i poštuju osnovna prava i slobode građana, bez obzira na političke ili verske pripadnosti. Također je važno da se javni diskurs vodi na razuman i civilizovan način, bez govora mržnje ili uvreda prema drugima.
U konačnici, ovaj slučaj može poslužiti kao prilika za dublju refleksiju o političkim procesima u Crnoj Gori, te potrebi za dijalogom i pomirenjem među različitim grupama i interesima u društvu. Samo kroz otvoren i pošten dijalog mogu se prevazići duboke podele i izgraditi inkluzivno i tolerantno društvo koje poštuje različitosti i prava svih svojih građana.
