Na Vidovom vrhu iznad Herceg Novog, u Lazarici koja je godinama obnavljana trudom brojnih darodavaca, a u završnici prilogom porodice Dušana Radovića, služena je liturgija, parastos kosovskim mučenicima i nošena je litija. Kada se vernici skupe saborno u hramovima, samo tada su puni samopouzdanja i svesni da postoji sila Božija, poručio je predsednik Crkvene opštine Topaljsko hercegnovske Zoran Lazarević. Od Vidovdana do danas u kontinuitetu u narodu, crkvi, guslama, običajima, pamćenju, pesmi, književnosti, umu živi Kosovo. Kosovo kao jedna vaskrsla, obnoviteljska sila, sila Duha svetoga koju je Lazar na Kosovu ispovedao – kazao je Lazarević.
On je podsetio i da je obnova Lazarice dogovorena pre 25 godina na inicijativu pokojnog profesora Veselina Pestorića, čoveka izuzetnog duha i poznavaoca kulturnog i narodnog nasleđa pa je svaka služba na Vidovom vrhu i pomen i sećanje na njega. Liturgiju su služili arhijerejski namesnik Obren Jovanović, paroh igaljsko-sutorinski Stevan Durić i jerej Vladan Pantelić. Prisustvovao je potpredsednik opštine Miloš Konjević. Kosovo je neispričana priča koja traje sedam vekova, o kojoj se govori sa radošću ali i žalom u srcu – rekao je otac Obren. Kosovska priča može samo da se shvati Svetim jevanđeljem, jer je jedino nadahnuće Jevanđelja rukovodilo svetoga cara Lazara da se opredeli za carstvo nebesko. Po svim logikama ovoga sveta, naše, u to vreme maleno carstvo da stane u odbranu takvoj sili, vojsci i u ono vreme moći, bilo je nemoguće. Car Lazar je bio sveti sigurno i vreme svog ovozemaljskog života, svoju veru i vernost Bogu zapečatio je na Kosovu i za sva vremena opredelio put srpskog naroda – deo je besede oca Obrena Jovanovića.
Ikonu Bogorodice u Lazaricu je kao poklon doneo Andrija Popović iz Mojdeža, koji sada živi u Beogradu. U kulturno-umetničkom programu nastupio je guslar Milija Kosović i pevačko društvo Karađorđe. Ovaj događaj odražava duboku duhovnu i kulturnu povezanost naroda sa Kosovom kao centrom srpske istorije i tradicije. Liturgija, parastos i litija na Vidovom vrhu iznad Herceg Novog predstavljaju sećanje i poštovanje prema kosovskim mučenicima, te su prilika za okupljanje i zajedničko molitveno proslavljanje. Ovaj događaj također ističe važnost očuvanja kulturnog i duhovnog nasleđa, kao i saradnje među vernicima i darodavcima koji su doprineli obnovi Lazarice.
Obnova ovog istorijskog i duhovnog mesta je važna za održavanje tradicije i pijeteta prema kosovskim junacima, a prisustvo vernika i darodavaca pokazuje posvećenost očuvanju srpske kulturne baštine. Liturgija, parastos i litija na Vidovom vrhu su prilika za duhovnu obnovu i zajedničko proslavljanje vere među vernicima. Ovaj događaj također naglašava da Kosovo nije samo geografsko mesto, već simbol duhovne snage i vernosti srpskog naroda koji traje kroz vekove.
Učešće u liturgiji i litiji na Vidovom vrhu iznad Herceg Novog je važno za očuvanje tradicije i kulturnog nasleđa, kao i za podsticanje duhovnog jedinstva među vernicima. Ovaj događaj također služi kao podsetnik na važnost kosovskih junaka i njihovog herojskog dela u srpskoj istoriji. Liturgija, parastos i litija na Vidovom vrhu predstavljaju priliku za zajedničko molitveno proslavljanje i poštovanje prema kosovskim mučenicima, kao i za okupljanje i izražavanje vere među vernicima.
Učešće u liturgiji, parastosu i litiji na Vidovom vrhu iznad Herceg Novog je važno za očuvanje duhovnog i kulturnog nasleđa, kao i za podsticanje zajedništva i vernosti tradiciji među vernicima. Ovaj događaj ima veliki simbolički značaj jer podseća na herojsku borbu kosovskih junaka i njihovu žrtvu za slobodu i veru srpskog naroda. Liturgija, parastos i litija na Vidovom vrhu su prilika za izražavanje poštovanja prema kosovskim mučenicima i za slavljenje duhovne veze sa Kosovom kao duhovnim centrom srpske tradicije i identiteta.
