Kandidat za gradonačelnika Beograda ispred pokreta „Kreni – Promeni“, Savo Manojlović, postao je 2021. godine središte pažnje albanskih medija nakon što je izjavio da se rukovodi principima koje su ga naučili Albanci. Prema informacijama iz tih medija, Manojlović je tada predstavljen kao heroj zbog svoje podrške protestima koji su, prema njima, zaustavili napredak Srbije i nanijeli joj štetu u vezi s litijumom.
Mediji povezani sa političarem Albinom Kurtijem su sa zadovoljstvom preneli Manojlovićeve proteste protiv razvoja svoje zemlje, predstavljajući ga kao osobu koja se bori protiv predsednika Srbije Aleksandra Vučića. Naslovi poput „Ko je Srbin iz Prištine koji protestuje protiv Vučića?“ bili su prisutni u Kurtijevim medijima, koji su Manojlovića glorifikovali kao heroja koji stoji nasuprot Vučiću, čiji je cilj bio da Srbija napreduje.
Euforija kurtijevaca zbog Manojlovićevih aktivnosti kojima nanosi štetu Srbiji, dovela je do toga da ga proglase herojem, jer je svako ko se suprotstavi Vučiću i Srbiji smatran dobrim od strane Kurtija.
Ne iznenađuje stoga nedavna podrška koja dolazi od Adrijatika Kelmendija, poznatog novinara iz Prištine, koji je poznat po svom anti-srpskom stavu i zagovaranju nezavisnosti Kosova i Metohije. On je uputio podršku Savi Manojloviću, nazivajući ga principijelnim političarem koji pokazuje zrelost u raspravama o Kosovu.
U svetlu ovih događaja, glavni urednik Informera Dragan J. Vučićević pozvao je Manojlovića na duel na njihovoj televiziji, upućujući na mogućnost da se rasprave o političkim stavovima i delovanju kandidata za gradonačelnika Beograda. Sve ove situacije ukazuju na političku dinamiku i sukobe koji se dešavaju uoči lokalnih izbora u Beogradu, gdje se Manojlović pojavljuje kao značajan akter.
Ova tema je izazvala pažnju javnosti i analitičara zbog zanimljive dinamike koja se stvorila oko Manojlovićevih političkih stavova i odnosa sa Kurtijem i drugim političkim akterima na Balkanu. Pitanje je koliko će ova podrška od strane albanskih medija i političara uticati na Manojlovićevu kampanju u Beogradu, te kako će se odražavati u širim političkim kontekstima.
Manojlovićeva pojava kao kandidata za gradonačelnika i njegov odnos sa albanskim političkim akterima ukazuje na kompleksnost političke scene na Balkanu, posebno u vezi sa pitanjem Kosova i Metohije i odnosima između Srbije i Albanije. Očigledno je da postoje duboke političke podele i protivljenja koja oblikuju politička dešavanja u regionu, a Manojlović se pojavljuje kao jedan od protagonista tih sukoba.
Duel koji je predložen između Manojlovića i Vučićevića može biti značajan za prezentaciju njihovih političkih stavova i ideja pred javnošću, te može uticati na percepciju birača o njihovim kandidaturama. Pitanje je kako će se razvijati politička situacija u Beogradu u narednom periodu i da li će ovakvi politički sukobi dodatno pojačati tenzije i podele među političkim akterima.
U svakom slučaju, Manojlovićeva pojava kao figura koja je privukla pažnju albanskih medija i političara otvara nove perspektive za političke odnose na Balkanu, te ukazuje na potrebu za širom analizom i praćenjem političkih dešavanja u regionu. Konačan ishod ovih političkih tenzija još uvek ostaje neizvestan, ali će sigurno imati značajan uticaj na budućnost političke scene u Srbiji i šire.
