Bivši hrvatski i jugoslovenski diplomata Budimir Lončar preminuo je u 101. godini života, na svojem rodnom otoku Ugljanu. Preminuo je u popodnevnim satima, a pronađen je mrtav u moru, nakon čega su očevici pozvali hitnu pomoć i policiju. Lončar je proslavio 100. rođendan početkom ove godine, a bio je vrlo vitalan i aktivno je provodio penzionerske dane u svom rodnom Preku.

Lončar je bio poznat kako u Hrvatskoj, tako i u bivšoj Jugoslaviji, kao diplomata i političar. Bio je zadnji ministar spoljnih poslova Jugoslavije, posebni izaslanik glavnog sekretara Ujedinjenih naroda za pokret nesvrstanih, te savetnik dvojice hrvatskih predsednika. Također je bio pripadnik partizanskog pokreta tokom Drugog svetskog rata.

Budimir Lončar je rođen u Preku na Ugljanu 1. aprila 1924. godine. Bio je aktivan u politici i diplomatiji gotovo 70 godina, započevši političku karijeru kao član Komunističke partije Jugoslavije tokom rata, nakon čega se posvetio diplomatiji. Služio je u raznim diplomatskim funkcijama u Jugoslaviji, uključujući uloge ambasadora i šefa diplomatskih misija u različitim zemljama.

Najznačajnija Lončarova diplomatska dužnost bila je ona ministra spoljnih poslova Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije od 1987. do 1991. godine, u vreme raspada Jugoslavije. Kasnije je bio savetnik predsednika Hrvatske, Stjepana Mesića i Ive Josipovića, tokom dva različita mandata.

Vest o Lončarovoj smrti potvrdio je i istoričar Tvrtko Jakovina putem društvenih mreža, gde se oprostio od svog prijatelja Budimira Lončara. Lončar je ostavio dubok trag u politici i diplomatiji, kao i u narodu koji ga pamti kao važnu figuru u istoriji Hrvatske i bivše Jugoslavije. Svojim radom, predanim služenjem i posvećenošću diplomatiji, Lončar je ostavio trajno nasleđe koje će biti upamćeno i cenjeno i nakon njegove smrti.